«Η ΔΗΜΑΡ δεν έχει αύριο με αυτά που κάνει» υποστηρίζουν
πολλοί. Τι εννοεί όμως ο ποιητής; Ποιος ή ποιοι δεν έχουν αύριο;
Η ιδεολογικοπολιτική στόχευση της ΔΗΜΑΡ;
Οι ανύπαρκτοι ψηφοφόροι της;
Τα δευτερότριτα στελέχη της;
Ή μήπως οι πρωτοκλασάτοι δοσίλογοι που κάνουν πράξη την
κοινωνική εξαθλίωση;
Η ιδεολογικοπολιτική στόχευση της ΔΗΜΑΡ είναι πλέον
ανέκδοτο αφού γίνεται φανερό και στο πλέον αδαή ότι ο λόγος δημιουργίας και
ύπαρξής της είναι να λειτουργήσει ως «φύλο συκής» για την υποτιθέμενη
επαναδιαπραγμάτευση που σαν στόχο θα είχε την «απαγκίστρωση».
Οι ψηφοφόροι της, παρά της δημοσκοπικές αλχημείες,
είναι ανύπαρκτοι αφού ακόμη και εκείνοι που έλεγαν ότι την ψήφισαν στις
τελευταίες εκλογές εμφανίζονται αποφασισμένοι να την «μαυρίσουν» στις επόμενες.
Τα δευτερότριτα στελέχη, πρώην αριστεροί αγωνιστές και
σήμερα οι εξ αριστερών μαριονέτες μιας δοσιλογικής κυβέρνησης, αντιλαμβάνονται
με τους γοργούς ρυθμούς της χελώνας, το ζοφερό μέλλον που τους επιφυλάσσει ο
Ελληνικός Λαός και την επερχόμενη εξαφάνισή τους από το πολιτικό σκηνικό. Και
ενώ για ένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ αυτό δεν θα έλεγε κάτι ιδιαίτερο αφού η κοιλιά
και ο λογαριασμός θα ήταν γεμάτος, στην περίπτωση των δευτερότριτων ΔΗΜΑΡιτών
ισχύει μάλλον το «ταπί και ψύχραιμοι» και το «τοίχο, τοίχο μη σε πετύχω».
Και φτάσαμε αισίως στους πρωτοκλασάτους. Είναι δεδομένο
ότι οι πρωτοκλασάτοι με την εμπειρία που τους διακρίνει, έχουν αντιληφθεί από
καιρό τα αποτελέσματα των πολιτικών τους επιλογών και τον αντίκτυπό αυτών στο
πολιτικό τους έκτρωμα. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το κόμμα τους θα εξαφανιστεί από
το πολιτικό σκηνικό. Γνωρίζει ο κύριος Κουβέλης και η ηγετική του ομάδα (ναι,
έχει και ηγετική ομάδα) ότι η ΔΗΜΑΡ του θα εξαφανιστεί εν μια νυκτί για 0,05%,
όπως ακριβώς το κόμμα του κυρίου Καρατζαφέρη.
Αφού λοιπόν το ξέρει, τότε γιατί συμμετέχει στο
ξεπούλημα του Εθνικού μας πλούτου και την εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού
υπογράφοντας την πολιτική καταδίκη του κόμματος του και στερώντας την ελπίδα
από μερίδα το Ελληνικού Λαού για ένα καλύτερο αύριο; (Αστείο δεν ακούεται,
ειδικά αυτό το τελευταίο;)
Η απάντηση για μια ακόμη φορά απλή.
Δεν τους (Κουβέλη και ηγετική ομάδα) ενδιαφέρει η
ενίσχυση της πολιτικής επιρροής του κόμματος τους στην κοινωνία.
Δεν τους ενδιαφέρει η επιβίωση του κόμματος τους και η
ιδεολογία [sic] της απαγκίστρωσης την οποία πρεσβεύει.
Δεν τον ενδιαφέρει να έχει η επόμενη μέρα ισχυρή τη
ΔΗΜΑΡ ώστε να συμβάλει με τις δυνάμεις της στην ανασυγκρότηση της Χώρας.
Τους ενδιαφέρει μόνο η προσωπική τους επιβίωση.
Τους ενδιαφέρει η πάρτη τους.
Για τα μάτια του κόσμου αντιδρούν, για τα μάτια του
κόσμου διαφωνούν, για τα μάτια του κόσμου αντιπροτείνουν. Για την πάρτη τους
όμως στο τέλος συμφωνούν, για την πάρτη τους συναινούν, για την πάρτη τους
εφαρμόζουν τις αντικοινωνικές τους πολιτικές.
Όλα αυτά χωρίς καμιά αγωνία για το πολιτικό τους αύριο
αφού αυτό είναι στο φτωχό τους το μυαλό εξασφαλισμένο, μια και στόχος είναι το
προσωπικό τους και όχι το κομματικό τους αύριο.
Ξέρουν ότι δεν υπάρχει κομματικό αύριο εντός ΔΗΜΑΡ,
γιατί έχουν ήδη αποφασίσει ότι δεν θα υπάρχει αύριο ΔΗΜΑΡ. Δεν είναι η ΔΗΜΑΡ το
ζητούμενο.
Στόχος τους είναι η πιστή εφαρμογή των έξωθεν εντολών
μέσω ενός ψευτοαριστερού μανδύα αμφισβήτησης, προκειμένου να εξασφαλίσουν το
προσωπικό τους πολιτικό μέλλον. Άλλωστε, η υπακοή τους θα ανταμειφθεί με τη
συμμετοχή τους στο νέο πολιτικό φιλοευρωπαϊκό σχήμα που θα δημιουργηθεί από τις
κεντροδεξιές φιλοευρωπαϊκές δημοκρατικές δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ
και όλων εκείνων των αποχωρησάντων του πρόσφατου παρελθόντος, που θα θελήσουν
να ενταχθούν για το καλό της Πατρίδας, βεβαίως βεβαίως.
Μια λεπτομέρεια, όμως, που διαφεύγει από τους
περισσότερους της ΔΗΜΑΡ είναι ότι το νέο «σπίτι» δεν θα έχει πολλά δωμάτια ώστε
να τους χωρέσει όλους και οι θέσεις είναι ήδη καπαρωμένες από τους «έξυπνους».
Για τους υπόλοιπους …ξανά χαζοί και στην απέξω!
Μόνο που αυτή τη φορά τα λιοντάρια στην αρένα της ζωής
είναι πεινασμένα. Πολύ πεινασμένα.
Δεν ξεχνώ. Δεν συγχωρώ. Δεν σιωπώ.
*Του Κωνσταντίνου Νάκκα
